Au… Een horrortackle. En dan?

Elk weekend worden er op de voetbalvelden genoeg harde tackles uitgedeeld. Sommige tackles gaan echter veel te ver. Bekende voorbeelden zijn de Belgische international Axel Witsel die in 2009 de Poolse speler Wasilewski een gebroken been schopte en daarvoor 11 duels schorsing kreeg. Nigel de Jong brak in 2010 het been van de Franse speler Ben Arfa en werd door bondscoach Bert van Marwijk uit de selectie gezet.

Het meest beruchte voorbeeld op de Nederlandse velden is de blessure van Niels Kokmeijer in 2004. Na een tackle van Spartaspeler Bouaouzan liep Kokmeijer een dubbele beenbreuk op en scheurde hij twee aders en een zenuw. Kokmeijer’s voetbalcarrière was over. Hij moest jarenlang revalideren en onderging meerdere operaties. Bouaouzan werd door de Hoge Raad veroordeeld voor zware mishandeling en schikte later met Kokmeijer voor een onbekend bedrag aan schadevergoeding.

Onderzoek

Het Aansprakelijkheidsverzekering Informatie Centrum (AIC) heeft onderzoek gedaan naar de vraag in hoeverre horrortackles tijdens voetbalwedstrijden leiden tot een rechtszaak en wat de uitkomst daarvan is. Het AIC bestudeerde rechtszaken van de afgelopen veertien jaar waarbij een slachtoffer van een zware overtreding op het voetbalveld een schadeclaim heeft ingediend. Buiten de disciplinaire straffen die door de voetbalbonden worden uitgedeeld is het ook mogelijk dat een voetbalspeler door de rechter wordt gestraft voor zijn overtreding.

Uit de 13 onderzochte rechtszaken blijkt dat in 10 zaken de rechter van oordeel was dat de veroorzaker aansprakelijk was voor de schade van het slachtoffer. In 9 van die 10 zaken werd de dader met een rode kaart van het veld gestuurd. Een rode kaart levert dus al gauw bewijs op van opzet.  Uit het onderzoek blijkt ook dat er niet veel rechtszaken worden aangespannen door voetballers die het slachtoffer zijn geworden van een tackle. Dit ondanks dat er jaarlijks naar schatting zo’n 8000 blessures worden opgelopen door tackles. Op het voetbalveld is er sprake van een sport- en spelsituatie waarbij de aansprakelijkheid anders wordt beoordeeld dan in een normale situatie.

Sport- en spelsituatie

De vraag of er sprake is van een sport- en spelsituaties wordt beantwoord aan de hand van alle omstandigheden van het geval. De aard en plaats van de activiteit zijn relevant. Zo is een sportieve omgeving relevant. Ook de aanwezigheid van spelregels is een belangrijke indicator dat er sprake is van een sport- en spelsituatie. Het is echter niet vereist dat het slachtoffer ook daadwerkelijk deelnam aan de activiteit. Een toeschouwer kan zich onder omstandigheden ook in een sport- en spelsituatie bevinden. Het feit dat het spel al is afgelopen betekent niet dat er geen sprake meer kan zijn van een sport- en spelsituatie.

Bij de beoordeling van sport- en spelsituaties geldt er een verhoogde aansprakelijkheidsdrempel. Een tackle is in het dagelijks leven al gauw onrechtmatig, maar tijdens een pot voetbal behoort een tackle tot de normale verwachtingen van het spel. Een gedraging tijdens een sport- en spelsituatie is pas onrechtmatig indien die zo abnormaal is dat het niet behoort tot de normale risico’s die gelden bij de sport. Zo werd het natrappen van een tegenstander beoordeeld als een onrechtmatige gedraging. Het is niet zo dat iedere overtreding van de spelregels leidt tot onrechtmatigheid, maar het is wel een factor die de rechter meeneemt in zijn oordeel omtrent de onrechtmatigheid. Dat zien we dus terug bij de rode kaart.

Conclusie

Uit het onderzoek blijkt dat er maar weinig rechtszaken worden aangespannen door voetballers die het slachtoffer zijn geworden van een forse tackle. Dit ondanks dat in de meeste aangespannen zaken het slachtoffer in het gelijk werd gesteld. Het feit dat de dader een rode kaart heeft gekregen is vaak van belang.

Contact

Wilt u graag advies over dit onderwerp? Schroom dan vooral niet om contact met ons op te nemen. U kunt ons bereiken op telefoonnummer 073-6900888, of stuur ons een facebookbericht of een e-mail naar info@jba.nl.